ჭეშმარიტება?!- რა არის იგი?!
პილატე ადგა, უხმოდ გავიდა
მას არ შეეძლო ამაზე ფიქრი
მისთვის სხვა იყო ჭეშმარიტება.
– მე ვერ ვიპოვე ამ კაცში გმობა!
ამბობს პილატე გაშლილ ხელებით
– ის კეისარს გმობს! – მას სურს მეფობა!
ბრბოდან ყვიროდნენ ფარისევლები.
– ის ხომ მეფეა იუდეველთა?
– რადა გსურთ მისი სიკვდილით დასჯა?
– ჩვენ არ გვყავს მეფე! – ტაძრის მღვდელებმა
ერთხმად შესძახეს – კეისრის გარდა!
– მაშინ რა ვუყოთ ქრისტედ წოდებულს?
– ძელზე დაჰკიდეთ! – იყო პასუხი.
პილატე ადგა, ძალამილეულს
თავად განსჯიდა მისი სტატუსი.
სასახლის კართან წამით შეყოვნდა,
თვალი შეავლო მის წინ მდგომ სხეულს
– იცი, რომ მე მაქვს შენზე მეფობა?!
ეუბნება ის ზეციერ ცხებულს.
… – არ გექნებოდა, რომ არ მოეცათ
შენთვის ზეციდან ნება მისიის,
მე ქვეყნად მოველ, რომ დამემოწმა
მამის სიმართლე, რწმენა მესიის
– განა არ იბრძვის ხალხი მეფისთვის?!
– ნუთუ, იბრძოლა ვინმემ ჩემს ხსნისთვის?!
– მე მისთვის მოველ ამ წუთისოფლად
რომ დღეს მივცე ხსნა ყოველ ერისთვის…
ეჭვმა მოიცვა პილატეს გული
– ნუთუ, ის მართლა ზეციერია?!
– ამ ამბოხების ერთია – შური
შური, რისთვისაც ამ კაცს ებრძვიან!
და კვლავ გავიდა პილატე ხალხში
– ის არის მეფე თქვენი ერისა!
ბრბოდან აყვირდნენ ფარისევლები
– შენ არ ხარ კაცი კეისარისა!
და შეეშინდა დიდად პილატეს
და სხვა მეთოდით მან ხალხს მიმართა
– ხვალ ზეიმი გაქვთ, ვინ გსურთ გიცოცხლოთ
– ქრისტე იესო? იქნებ – ბარაბა?!
– ბარაბა გვინდა! – მკვლელი ბარაბა!
ისევ აყვირდნენ ფარისევლები,
მაშინ წამოდგა ფეხზე პილატე
და დაიბანა მათ წინ ხელები
და თქვა – თქვენზეა ამ მართლის სისხლი
მე კი თქვენგან ვარ თავისუფალი!
და ჯარისკაცებს გადასცა იგი
რათა ეწამათ მათი უფალი…
და დასცინოდნენ ჯარისკაცები
თვალი აუკრეს, წვერებს აცლიდნენ,
გამოიცანი ვინ დაგარტყაო?!
აფურთხებდნენ და სილას აწნიდნენ.
– იქნებ მეფეო არ გსურს სიკვდილი?
ირონიული თვალებით სავსემ
ერთმა მათგანმა ეკლის გვირგვინი
მეფის ქუდივით დაადგა თავზე
და ზედ მათრახი გადაუჭირეს
შუბლს ერჭობოდა ბასრი ეკლები
და როგორც კრავი, წამოაქციეს
შოლტებს ურტყამდნენ თავგამეტებით…
– არ მოჰკლათ! – გეყოთ! – აქ მოიყვანეთ!
გასცა პილატემ ბრძანება სწრაფი,
და ამბოხებულ ბრბოს წინ შესძახა
– აჰა, შეხედეთ, უბრალო კაცი!
– ნუთუ ეს თქვენთვის აღარა კმარა?
რისხვით აენთო პილატეს გული
– ჩვენ არ გვსურს ქრისტე! – ჩვენ გვსურს ბარაბა!
ძელზე დაჰკიდეთ! – იყო პასუხი.
ხალხის არჩევნით გაოგნებულმა
ძოწით შემოსილ ქრისტეს გახედა
და ამბოხებით შეძრწუნებულმა
უფლის სიკვდილზე გასცა ბრძანება.
– ჭეშმარიტება?! – რა არის იგი?!
თითქოს უსიტყვოდ დარჩა პასუხი…
– ერთისთვის ვერცხლი; სხვისთვის იმედი;
პილატესთვის კი მხოლოდ – სტატუსი.
2007
