აპრილის წვიმა

 

მე ახლაც მახსოვს, ვიყავით ორნი
(მხოლოდ მე და შენ და გულთა ფეთქვა)
გარეთ ქარბუქში ღელავდა თოვლი
და ფანჯრის მინებს ფერავდა თეთრად;
მე ახლაც მახსოვს აპრილის წვიმა
და ზამბახების ნორჩი სურნელი,
გვგვრიდა სიხარულს, სიყვარულს გვგვრიდა
ყოველი წამი, წუთი ყოველი…
მე ახლაც მახსოვს ცხელი ზაფხული
და შემოდგომის ფოთოლთა ცვენა,
რომ ყოველი დღე იყო ზღაპრული
როცა ვიყავით ჩვენ ორნი ერთად;
ისევ ჩამოთოვს თეთრად ფიფქები
და ისევ მოვა აპრილის წვიმაც,
მჯერა, ვერასდროს ვერ ვიფიქრებდით
რომ ჩვენს სიყვარულს ჟამთასვლა სცდიდა
მაგრამ, დრო იყო ჟამის პასუხი
და ის დღეები ერთად განცდილი,
დღეს წუთებია უკვე წარსულის
და წინ მომავალ წელთა აჩრდილი…

1999