Friday, February 9, 2024

ახალგაზრდობის წლები გამქრალან...

 

ერთ დროს იყო ის ქალი ლამაზი
ყოველ მის მნახველს რომ აოცებდა,
მაგრამ ოდესღაც სახე ლამაზი
ახლა დაფარეს ღრმა ნაოჭებმა…

ერთ დროს იყო ის ქალი ლამაზი
სიყვარულით და სიცოცხლით სავსე,
მაგრამ ოდესღაც მომღიმარ თვალებს
ახლა ტკივილის ცრემლები ავსებს;

ერთ დროს სიცოცხლის ლამაზი სუნთქვა
ნიავს გაჰქონდა ნავარდით ცაში,
ახალგაზრდობის წლები გამქრალან
როგორც დამჭკნარი ფოთლები ქარში…

შევყურებდი და გული დამეწვა
მის სიბრალულით შემეძრა სული
ნეტავ, სად გაჰქრა ის სილამაზე
და სიამაყით აღსავსე გული?!

მაშინ დარდით და სევდით აღსავსე
გული მოიცვა უმალ ფიქრებმა,
ნუთუ, სიცოცხლე ასეთი იყო
ასე არის და ასე იქნება?!

იქნებ არსებობს რაღაც იმედი
და მოლოდინი მომავალ დღეთა,
რომ არ იქნება აღარც სიბერე,
აღარც ტკივილი და აღარც სევდა…

2003

ალბათ, ახლა მოგონება შემშლის

ვის არ უყვარს თოვლი, თუნდაც ერთხელ, როცა ფიფქებს ირგვლივ აფრქვევს ფენად?! წლები გადის, უკვე ვარჩევ ფერებს, დღეს შავ-თეთრი ვამჯობინე ფერადს. ...