ზამთართან ერთად მეც შემოვაღებ დახურულ კარებს
გეტყვი, ისა ვარ, ვისაც ელოდი და ვინც გიყვარდა
ვიცი, რომ ჩუმად შემავლებ დარდით აღსავსე თვალებს
თვალებს, რომელიც მათი მჯეროდა, მწამდა, მიყვარდა…
ისევ უთქმელად მკითხავს თვალები – არ მოგენატრე?!
ვერცხლისფერ მძივად შავ წამწამებზე ბრწყინავს კურცხალი,
მე დაბრუნება დიდი ხანია დედა, ვინატრე
აჰა, კარს ვაღებ, შენთან ვბრუნდები თავისუფალი.
თურმე სიმართლე გისოსებს უდრის – არ გამეგება,..
მე ხომ ამისთვის არ გავჩენილვარ, არ აღგიზრდივარ,
თუ ხალხისადმი სიყვარულისთვის მომკლეს, მაწამეს,
მე ღვთის წინაშე და შენს წინაშეც კმაყოფილი ვარ…
ზამთართან ერთად მეც შემოვაღებ დახურულ კარებს
მაშინ, როდესაც ალბათ იმ წუთში არვინ მომელის
და სიხარულის ცრემლებით სავსეს ვიხილავ თვალებს,
მაშინ, როდესაც ჩურჩულით გეტყვი – დედა, მოვედი!..
2012
