Monday, February 5, 2024

დარდია ჩემი სიმღერა...

 

დღეს ლექსს არ დავწერ, ვიმღერებ
მთებს გადაწვდება ჩემი ხმა,
განა სიმღერას ვიჩემებ?
ლექსია ჩემი სიმღერა!..
დაე, მარადჟამს ისმოდეს
ხმა სიყვარულის ბგერებით,
რომ ერთ ჯაჭვივით იკვროდეს
მსოფლიოს ყველა ერები…
რომ იყოს ძმობა, ერთობა,
ცაშიც ერთი გვყავს გამჩენი
ყველას რომ გვერგოს ბედ დოვლათ
ამ დედამიწის ნაჭერი…
რისთვის ვომობთ ან ვირჯებით
რა დაგვიშავეს ჩვილებმა
ისე ვიცხოვროთ, ამაგი
რომ დაგვიფასოს შვილებმა;
ისე ვიცხოვროთ, რომ სიკვდილს
ღიმილით ვეგებებოდეთ,
ავარიდებდეთ თავს სირცხვილს
ღრმა სიბერეშიც ვტკბებოდეთ…
რომ ქვეყნად მხოლოდ ისმოდეს
ხმა სიცილის და სიმღერის
გული გულს ტრფობით ელტვოდეს
ამერისა თუ იმერის…
რომ მომავალის გვჯეროდეს
გზას გვინათებდეს იმედი,
რომ ხვალ დღე გათენდებოდეს
ამომავალ მზის სხივებით;
რომ აღარ იყოს ძმათშორის
კაცთსიძულვილის სავანე,
ნუთუ სიცოცხლე არს ომი
და მიწა მხოლოდ სამარე?!..
დღეს ლექსს არ დავწერ, ვიმღერებ
მთებს რომ გადაწვდეს ჩემი ხმა,
განა შაირებს ვიჩემებ?
დარდია ჩემი სიმღერა!..

2021

ალბათ, ახლა მოგონება შემშლის

ვის არ უყვარს თოვლი, თუნდაც ერთხელ, როცა ფიფქებს ირგვლივ აფრქვევს ფენად?! წლები გადის, უკვე ვარჩევ ფერებს, დღეს შავ-თეთრი ვამჯობინე ფერადს. ...