მე ყველაფერს თითქოს ახლა ვხვდები
თითქოს ვიშვი ხელმეორედ ქვეყნად,
მესმის სუნთქვა შორით ცისფერ მთების
მათრობს მზერა ყვავილების ფერთა…
შორს მიცურავს თეთრი იალქნებით
ლურჯ ზეცაზე თოლიების გუნდი
და ზღვის ფონზე წითელ გაელვებით
აფრქვევს სხივებს მზე, ვით იაგუნდი.
დღე, რატომღაც უეცარი ტეხვით
გადაიქცა ღამისეულ სიზმრად
მე ამ ლამაზ სიზმარისთვის ვკვდები,
ვკვდები, რათა ხელმეორედ ვიშვა…
აქ სულ სხვაა სუნთქვა შემოდგომის
სულ სხვა არის გლეხი კაცის გულიც,
ვაზის ძირში მოტეხილი პური
და სიმღერა კუთხურ კრიმანჭულის…
ღელის პირზე დაჭერილი თევზი
დილის სუნთქვა ცივი, საამური,
ჭალის ფერდზე გაწოლილა მწყემსი
კვნესის, ოხრავს, მოთქვამს სალამური…
მიყვარს შენი გამოხედვა მთების
ქედმაღლური მზერა ამაყ თვალთა,
რომ სუნთქვა ხარ ბრძენი შემოქმედის
სუნთქვა ხევში მოშრიალე ქართა…
ტყის სიჩუმე შენი ისევ მიხმობს
ამ სიჩუმის კარგად მესმის ენა,
პოეტის გულს ფოთლებიდანც იპყრობს
ფრინველების საოცარი სტვენა
და მეც მსურს, რომ კალმით მივცე ბანი
მხარეს, სადაც გავჩნდი მე ამ ქვეყნად
გურიაა ჩემი ანი-ბანი,
სამშობლო კი ჩემი დედა ენა!
2001
