არის ოცნება და არის ფიქრი
და მოგონებაც არსებობს მწვავე
შენ არ ოცნებობ ამჟამად ვიცი,
ვიცი, ოცნებას როგორ ეწამე…
როგორ ეწამე ზეციურ ხომლებს
ვარსკვლავთ-მოჭედილ ციან-ნათებას
კვლავ მდუმარებით ატლანტის ჰგოდებს
იმ ოკეანის იდუმალება…
წუთით მოიცავს ფიქრებს უკუნი…
დოროთის მზერა, სავსე თვალები…
ოცდაორს ითვლი… თითქოს უფსკრულში
ახალგაზრდობის წყდება კადრები…
და გაზაფხულის იმ დღის აპრილი
კვლავაც რომ შენში კოშმარს აღვიძებს
ყინულოვანი თვალთა აჩრდილი
ისევ მიგიჰგავს ცისფერ აისბერგს…
***
ნიუ-იორკისკენ იძვრის ხომალდი
გემბანზე ისმის მგზავრთა ფუსფუსი
გემს მიაცილებს პორტის ლოცმანი
საუთჰემპტონის ძველ ნავსადგურში;
საბედისწერო იყო მარშრუტი…
და ათასობით მგზავრის ოცნებაც,
რომ იმ აპრილის ცივ გაზაფხულის
აღარა რჩება სხვა მოგონება…
ხომალდზე თითქოს სიცოცხლე სუფევს
ისმის ფრანგული და ბრიტანული
გამცილებლები აქნევენ ქუდებს
ხარობს შერბურიც და კვინსტაუნიც…
***
და ოკეანის ოთხი დღის სუნთქვა
კვლავ მიაქანებს შავ-თეთრ ლაინერს
შეუმჩნეველი იმ ღამის ცურვა
აჩრდილად დასდევს თითქოს აისბერგს…
თითქოს ტალღები თავის მსხვერპლს ითხოვს…
დრო აჭარბებდა მაშველთ მოლოდინს,
მეც კაიუტის იმ ზღურბლზე თითქოს
სახე-შეშლილი ვდგავარ დოროთი*…
დღეს იმ კაბინეტს უჩუმრად ვაღებ
სადაც შეშლილი თვალებით ზიხარ
პასუხს ამაზე ნეტავ ვინ აგებს
ვინ აგაშორებს სიგიჟის ნიღაბს…
ცხოვრება ისევ გრძელდება ცის ქვეშ
დრომც მოგიშუშა ბევრი იარა
დღეს დიდი ლოდი საფლავზე გიდევს
მიწამ მიგიღო ადამიანად…
ბევრს ოკეანის ფსკერზე დღეს სძინავს
ბევრიც იპოვეს სწორედ იმ ადგილს,
სადაც დაედო ბინა კაპიტანს
და ლეგენდარულ ხომალდ ტიტანიკს…
2019
*დოროთი გიბსონი ერთ-ერთი იყო იმ გადარჩენილთა შორის, რომელმაც ხომალდ ტიტანიკის მსხვრევა განიცადა. გადარჩენილთაგან არაერთმა დაასრულა თვითმკვლელობით სიცოცხლე.დოროთი გიბსონი წლების მანძილზე ებრძოდა პოსტრავმული სტრესით მიყენებულ ფსიქოლოგიურ ზიანს. გარდაიცვალა 1946 წელს 56 წლის ასაკში. ტიტანიკის მსხვრევის დროს დოროთი მხოლოდ 22 წლის იყო...
