საფლავში გძინავს მეფური ძილით
შენი ქნარის კი კვლავ ისმის ჟღერა,
მწვერვალებს მიღმა ოცნება ტკბილი
ბიუსტს დაჰყვება, ვით მოჩვენება.
მთაწმინდის მთვარე ვარდისფერ გზაზე
კვლავაც ვერცხლისფერ საბანით გმოსავს
აქ შენთან ახლოს, სხივით ელვარე,
ბარათაშვილის საფლავი მოსჩანს.
თითქოს მქუხარე, შენი მჭექი ხმა
ისევ აცოცხლებს ღამის პანთეონს
და შთაგონებულ ვნებით ტაშისკვრა
დღეს კვლავ ჩაესმის მთელ საქართველოს!
“არტისტულ ყვავილთ” სდევს კოსმოსური
ამოცანათა იდუმალება,
ვით საიდუმლო, ბნელით მოცული,
ვით სევდიანი თეთრი ზმანება…
ჟამი ლეგენდურ გამონათების
ოდეს ცაში რომ პყრობდა მნათობებს
კვალად ატყვია ცისფერ ლანდების
გარდაცვალება და სიმარტოვე…
ნუთუ სიცოცხლემ ფრთები აკეცა,
ვით მომაკვდავი მეფის და ლომის?!..
არა, პოეტი ასე არ კვდება,
კვლავაც ლექსს იტყვის გალაკტიონი!
2021
