თოვლის კაბაში თეთრად მოსილი,
დგას თებერვალი კდემამოსილი…
მე გულს გავუხსნი, ვეტყვი, რომ მიყვარს!..
ის კი სანაცვლოდ არ დაძრავს სიტყვას…
კვლავ მწვანე მოსავს გაყინულ თვალებს,
ნაძვთა სურნელი დაჰყვება ნამქერს;
ხელს გამოგიწვდი ოცნებით მთვრალი
და შენს სახეზეც კურცხალი მკრთალი,
მემშვიდობება: დამდეგს ზამთრამდის!..
და მეც ჩურჩულით ვამბობ: ნახვამდის!..
2021
