თუკი ოდესმე თვალი მოგიკრავს
შორს ტრამალებზე კოლხეთის დაბლობს
ქარი მაშინვე ქროლვით მოგიტანს
რიონის სუნთქვას, ლექსად ნაამბობს;
ჩურჩულით გეტყვის რომელ მხარეა
ტკბილი სიტყვებით ლექსად გიმღერებს,
აქ თვით გენიაც საჩუქარია
აკვნიდან რომ სდევს ზღაპრულ იმერეთს…
აქ მეგობრობაც საამურია
და სულ სხვა არის მხარეც დიადი,..
აქ შენობებიც სხვა აგურია;
ერიც მოყვარე; გულად; ზვიადი…
აქ წინაპართა აჩრდილებია;
აღმაშენებლის ტახტის სათავე,
მტერს საზღვრებზეც კი არ სძინებიათ
ნიკოფსიიდან დარუბანდამდე…
და თუკი ოდეს სტუმრობ იმერეთს
არ დაივიწყო მისი ლაზათი
მის მთებს, მის ბორცვებს, ქედებს, მის ველებს
სტუმართ-მოყვრული მოსდევთ ადათი…
და თუკი ოდეს ჩემებრ იმღერებ
ნუ გაიკვირვებ, ნუ დაყოვნდები,..
ეს შეუძლია მხოლოდ იმერეთს
ამოუცნობი თვითშთაგონებით…
2021
