მაკვირვებს ზენა, სიჩუმე ზეცის
ელვით მოსილი ნათება ტრამლის
მე ჰომეროსის სკიპტრი ვარ ზევსის
ან იქნებ მითი, აჩრდილი ღამის…
მე არვინ არ ვარ, ლანდი ვარ დღეთა
წამით შეშლილი ნოტა, ზმანება…
მიქელანჯელოს ღაღადებს ფრესკა
და წამებს ითვლის სიქსტეს კაპელა.
იყო განკითხვა… და მოლოდინში
კვლავაც ქრებოდა თითქოს ედემი
და ლოტის ცოლის ქვის მონოლითში
მე დავინახე ქრისტეს ცრემლები…
მე დავინახე ცრემლებიც ლოტის…
ერთ დროს მგზნებარე, ვნება, პათოსი,
ვით სვეტი, თან სდევს ცოდვიან მოტივს
სუნთქვა ჰადესის, სრული ქაოსი.
მე დავინახე თვით უკვდავება,
როცა ჩავხედე ქრისტეს თვალებში;
აუტანელი კვდომა, წამება,
თლილი სამარხი კლდის სამარეში…
დღეს ცარიელი დამხვდა აკლდამა,..
იქვე ვიდექი კლდესთან დუმილით
ამბიციურად დრტვენდა სატანა
ერთ დროს დიადი ზე-ქერუბიმი
და დავინახე მისი დაცემაც…
ბევრიც ვიხილე ხილვა ღვთიური,
მე იეშუას ვნახე გაცემაც
და ღვთის საუნჯეც მარადიული.
მე არვინ არ ვარ, მითი ვარ მხოლოდ
დღეს რეალობად წუთით აღქმული,
კაცობრიობის მაკვირვებს ბოლო
და ცოდვა ჩჳენნი ძელზე გაკრული…
მაკვირვებს ზენა, სიჩუმე ზეცის
საუკუნეთა ათვლა განგების
და მეც ვიხილე სასჯელი გეენის
ტრიუმფალური ზე-გამარჯვების!
2019
