Thursday, February 1, 2024

რაც კი მაბადია

 

დღეს არაფერს ვამბობ,
დღეს უბრალოდ მივალ…
ლურჯ სივრცეში მნათობს
დაუდვია ბინა,
ამ სივრცისგან ველი
მე იმ ლამაზ წამებს,
როს ოცნება ჩემი
შენშიც დაივანებს.
ვიცი, ოდეს ნახავ
ამ ლამაზ ბარათებს
შენთვის რომ ვინახავ
გულით ნაკარნახევს
და შენც გახსნი ბარათს,
რაც კი შემრჩენია
რა ვქნა, წერილები
მხოლოდ ლექსებია…
დღეს არ ვამბობ სიტყვას,
დღეს უბრალოდ მივალ
და თან მიმაქვს მუზა
რაც კი მაბადია,
მე კი ძველი მგზავრი
გავუყვები ქუჩებს,
ჩემი ხვედრი ალბათ
დრო და ნაბადია.

1995

ალბათ, ახლა მოგონება შემშლის

ვის არ უყვარს თოვლი, თუნდაც ერთხელ, როცა ფიფქებს ირგვლივ აფრქვევს ფენად?! წლები გადის, უკვე ვარჩევ ფერებს, დღეს შავ-თეთრი ვამჯობინე ფერადს. ...